Altijd de beste willen zijn

{Scroll down for English} Ik ben erg gedreven en als ik wat doe, wil ik ook altijd super goed zijn. Misschien zelfs wel de beste. Op school streefde ik altijd naar hoge cijfers. Mijn vwo examen engels heb ik zelfs opnieuw gedaan (ik was al geslaagd) om alleen een hoger eindcijfer te krijgen. Tijdens mijn opleiding Journalistiek heb ik extra mijn best gedaan op mijn P en een extra vak gevolgd. Ik wilde altijd wat meer. Na die P zwakte het gelukkig wel wat af.

Nu zit ik met het probleem dat ik heel erg veel leuk vind om te doen. En eigenlijk komt dat er op neer dat je nooit ergens in kunt uitblinken. Je moet je aandacht continue over alles verdelen. Ik deed het eerst heel goed met yoga, toen begon mijn schrijfkant weer te kriebelen. Nu doe ik het allebei. Ik merk in mijn nieuwe baan dat ik wel kan schrijven, maar niet super goed. Als ik naar teksten van anderen kijk, dan denk ik: wauw, ik zou willen dat ik zo goed kan schrijven. Maar in het schrijven heb je natuurlijk nog zo veel andere takken: columns, blogs, boeken, korte verhalen, persberichten, nieuwsberichten. Dan moet ik mezelf echt afvragen: wil ik overal super in zijn?

Als ik er dan achter kom dat ik inderdaad niet de beste ben, lijkt het alsof mijn zelfvertrouwen direct verdwijnt. Ik krijg een writers block, er zit geen flow in mijn yogalessen, mijn hondjes zijn droevig en ik krijg niets gedaan.

Op dit moment kan ik niets loslaten. Dit is wat ik ben, een duizendpoot. Als ik iets zou moeten kiezen, zou ik ook echt ongelukkig worden. Maar dat streven om de beste te zijn, los te laten vind ik heel erg moeilijk.

Voor jullie op een rijtje wat ik super leuk vind om te doen:

Yogales geven

Schrijven

Boek uitbrengen (ik heb er al een geschreven, nu nog uitbrengen)

Sporten

Dieren (van houden van mijn hondjes tot een echte dierenrechtenactivist)

Het organiseren van yogaretreats

Heeft iemand anders hier nog meer last van?

 

Although I’m very happy at the moment and have more confidence than ever, there’s always a feeling that keeps haunting me.

I was always driven to be the best in everything I do. At school I wanted high grades. I did my exam for english a second time because I wanted a higher grade (I already passed…). During my Journalisme education I tried my very best to complete my P with high grades and did an extra curriculum. After that, the feeling faded a little bit.

Now I have the problem that I like a lot. And that’s why I cannot be the best at one of those things. I have to divide my attention to all those things. At first I did great with my yoga and then my writers heart began to ask again… Now, I do both. I notice in my new job that I can write, but I’m not the best. If I look at writings from other people, I think: I wish I could write like that. But in writing you have a lot of different areas: columns, blogs, books, short stories, newsflashes, press releases. So I have to ask myself: do I want to be the best in everything?

I I found out that I’m indeed not the best, it looks like my confidence disappears. I get a writers block, there’s no flow in my yoga lessons, my dogs are sad and I can get nothing done.

At this moment I can’t let anything go. This is who I am, a centipede. If I have to choose something, I would be unhappy. But let go that strive to always be the best… That’s hard.

For you to see what I love to do:

Giving yoga

Writing

Place my book on the market

Sport

Animals (from loving my dogs till a real animal right activist)

Organising yoga retreats

Does somebody else have this feeling?

---

Barbara (26)
Ik ben de oprichter van Be Happy & Healthy en leef volgens een positieve healthy lifestyle. Ik hoop de lezer achter te laten met een glimlach of een positieve kijk op de wereld. “Be the change you want to see in the world.”